Doğa ile ilgilenen ve doğayı yere göğe sığdıramayan insanlara şaşırır ve de bu sözlerini çok kaale almazdım. Belki doğa ile içiçe büyümediğimden, nüfus kağıdımda yazan köyümün sadece ismini biliyor olmamdan veya tamamen benim ilgisizliğimden kaynaklı olabilir.
Yıllar yıllar sonra ben artık kocaman 28 (hatta 29) yaşına geldiğim şu günlerde doğa, hayatımın merkezi haline geldi. Her tatil, boşluk, kaçamakta hemen bir doğasal aktivitede bulunmaya çalışıyorum. Belgrad ormanında yürüyüşler, Maçka Park'ında kızlarla gece piknikleri, gönüllü çiftlik hayatı, öğrencilerle Bolu-Aladağlar'da kamp doğasal aktivitelerimde birkaçı:)
İş fotoğraf çekilmeye, çekmeye geldiğinde de kendimi en özgür hissettiğim yer yine : DOĞA. Buğdayın, güneşin, ayçiçeğinin ton ton sarısı, yaprağın yeşili, gökyüzünün mavisi hep size hizmet ediyor. Yoldan geçerken, diğer ayçiçek tarlarına göre daha genç, daha seyrek ve dimdik duran şu sarı kafaların arasında kayboldum resmen. Elime aldım kafalarını sevdim, öptüm, sarıldım. Nasıl birşeysin, nasıl bir mucizesin diye baktım durdum:)
Gömlek : Mudo, Şort:??, Gözlük: Ray-Ban
Son zamanlarda belki instangramdan görmüş olabilirsin, Harika manzaralarda #gunesgozlugutakma hastagi ile fotoğraflar paylaşıyorum. Bir gün Marmaris Selimiye'de otururken, güneş gözlüğümün manzarayı beltaraf ettiğini farketmemle başlayan paylaşımlarıma belki sende ortak olmak istersin:)
Sevgiler...
Sezgi
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
yorumlarınız