Selam
Buzzz gibi bir İstanbul sabahına uygun bir yazı ile karşınızdayım.
Geçen sene, eski evimizde çekitiğimiz fotoğraflarımı, bilgisayarımın D sürücüsünün, Sezgi klasöründe bulunan 50'ye yakın dosyanın birinin, içindekinin de içindeki dosyadan çıktı desem. Oldukça gerçekçi ve yerinde bir tanım olacaktır :( Tabii bu gerçeklik beni oldukça sıktı artık. Kendime koskocaman bir söz verdim: Bilgisayarımı 123678 tane fotoğraf/yazı/link ile doldurmamaya...
Umudumuz; sözümüzü tutmaya..:)
Gelelim benim soğuk günlerimin yoldaşı, spor/klasik istediğim tarzda bana yardımcı, tiftik, az biraz tülermiş, Canım Anneciğimin el emeği ördüğü kazağıma.
Sanırım iplerini üniversitedeyken, Çanakkale'de ya da Tekirdağ' da olamayacak yerlerde bulduğum yüncülerden birinden aldım. İpin rengine ve yumuşaklığına bayılınca 1 kazaklık ip alıp annemin önüne koymuştum. Canım annem o kadar 'bu ip tülerecek gibi duruyor' dese de annemi dinlemeyip örmesi için ikna etmiştim. Annemin beklediği kadar tülermedi ama hiç de tülermedi değil:P
Anne sözü dinlenecek!!!
Yakasına, kollarına ve etek uçlarına sık sık saç örgüsü koyarak lastik havası vermek istedik. Böylelikle lastikte kullanmaya gerek kalmadı. Saç örgüsü kaç tane olacağı ve kaç ilmekte bir şişleri değiştirmeye göre değişir. Annecim sağolsun hem çok sık saç örgüsü kullanarak, hem de az ilmek arası şiş değiştirerek gerçekten tam bir el emeği iş çıkardı.
Sıcacık tutan, ateş kırmızısı kazağımın özellikle kollarındaki saç örgülerine bayıla bayıla giyiyorum.
Teşekkür ederim Annem benim :) Kalpkalpkalpkalpkalp
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
yorumlarınız