Günlerden bir gün benim de 'Günüm' olacağı, öncesinde misafirlerimi nasıl ağırlayacağıma karar verip, kocaman bir demlik çay demleyip, çeşitli mamalar hazırlayıp son olarak da rujumu sürüp 'Nerede kaldı kızlar ya hu?' diye hayıflanacağım, aklımın ucundan bile geçmezdi:)
Ama işte hayat bu! Yaş alınca ya da böyle aktivitelere dahil olunca herşeye açık olmak gerek :)))
İşin şakası bir tarafa, iş yerinde hem birikim yapalım, hem de şöyle mükemmel sofralarda birbirimizi ağırlayalım diye tamamen aktivite amaçlı belirli pazartesilerde gerçekleşen misafirliklerimiz bendenizin evinde son buldu.
Hayatımın ilk 'Günü'nde masamda mama olarak tabir edilen elmalı kurabiyelerim, makarna salatam, kalp şeklinde reçelli kanepelerim, annemin ıspanaklı börekleri, tuzlu simitleri, burada anlattığım dantel pastam ve dondurmalı eşliğinde Selocan'ın mozaik pastası... gibi yiyeceklerim vardı. Anneciğim sağ olsun taa Tekirdağ'lardan teknik destekte bulunup, bana missss gibi mamalar yolladı. Canım annem hayatımın her anında bana hep destek olduğun için çok teşekkür ederim. Milyonlarca kalpkalpkalpkalp
Bir de haziranın kavurucu sıcağını az da olsa hafifletmek için misafirlerimi buzzz gibi naneli limonatalarım ile karşıladım.
Limonata servisimi ve masa dizaynımı bir sonraki yazılarımda detaylı anlatacağım.
Bu gün işi annemlerin eskiden yaptığı dantelli havlu gününe kadar gitmeyeceğini umarak, arkadaşlarla yapılan böyle aktivitelerin son derece eğlenceli olduğunu fark ettim. Tavsiye ederim:)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
yorumlarınız